SU OLMAK...

[vgokhan]

SU OLMAK...


SU GİBİ OL…

Şimdi sen "su" olduğunu düşün. Su kadar özel, su kadar faydalı ve su kadar
çok, tükenmez... İnanıyorum ki gerçekten de öylesin. Ama ister
çeşmelerden dökül, ister göklerden yağ, ister nehirler dolusu ak; dibi
olmayan bir kovayı dolduramazsın. Yani Seni dinlemeyenlere sesini
duyuramazsın...

Unutma; Daha çok bağırdığında daha çok dinlenmezsin... Gürültünün parçası olursun sadece!..


Suyun yanında olanlar suyu en az içenlerdir. Çünkü; "su nasılsa burada,
lüzum yok ki suyu kana kana içmeye" diye düşünürler... Aynen, sesini
sürekli duyanların seni dinlemedikleri gibi!




Ormandaki hiç bir hayvan, ırmağın gürültüler koparan yerinden su içmeye
çalışmadı şimdiye kadar. Hepsi, hep sabahın en sakin anini bekledi;
suyun durgun yerlerini bulabilmek için. Gittiler ve sakin sakin
ihtiyaçlarını giderdiler; Onlar için en uygun olan, kendi istedikleri
zamanda...




Sen, hep bir su olduğunu düşün. Su gibi güzel, su gibi yararlı, su gibi
vazgeçilmez... Ve su gibi hayat kaynağı olduğunu düşün. Ama su gibi
yaşatıcı ol; Su gibi yıkıcı, sürükleyici ve öldürücü değil!.. Sen bir
su ol... Ama rahmet ol; Afet değil ! Su isen tarlalarını basma
insanların, yuvalarını yıkma, ocaklarını söndürme; Sana "felaket"
denmesin!


Su isen bir bardağa sığabil ki; Damarlara giresin!.. Su; Yüce Mevla’nın
insanlar için yarattığı en büyük nimetlerden biri... Unutma; Ve suya
benzediğini unutma. Su gibi özel, su gibi güzel, su gibi faydalı, su
gibi lüzumlu ve su gibi bitmez-tükenmez olduğunu da unutma.


Ayrıca su gibi sakin olabileceğin gibi, su gibi de "kıyametler"
koparıcı olabileceğini unutma... Unutma; Senin işin rahmet olmak, afet
değil! Vadiler varken önünde ve ovalar varken, yayılabileceğin; Küçük
ırmaklara ayırabiliyorsan kendini ve bardaklara bölebiliyorsan, hayat
verirsin çevrene. Ve yaşayabilirsin dünya dönmesine devam ettiği
müddetçe. Yoksa hep duyulmayan, dinlenmeyen; korkulan ve kaçılan
olursun seller, afetler gibi.

Tercih elindeydi hep ve hep de "senin" ellerinde olacak... Ya

tutmayı öğreneceksin dilini; veya hiç durmadan konuştuğun için, sadece bomboş
ve anlamsız sesler çıkartan birisi olduğunu zannettireceksin çevrendeki
insanlara! Ama yapman gereken su, değil mi; Düşüneceksin ne zaman ne
söyleyeceğini. Düşüneceksin kimin dinleyip dinlemediğini, kimin
anlayıp, anlamadığını. Düşüneceksin anlatmak istediklerinin ne kadarını
anlatabildiğini... Hatta anlayanların anladıklarının da senin
anlattıklarının ne kadarı olduğunu düşüneceksin...


Ve konuşmak için en uygun zamanı bekleyecek, en az ama en uygun
kelimeleri seçmeye çalışacaksın...Ahmak olmayan yolcuların, önceden
aldıkları biletleri ceplerinde olduğu halde, saatlerini kontrol ederek,
vakit yaklaştığında, vapurun kalkacağı iskelede hazır olmaları gibi,
sen de fikrini bindireceğin kişinin "kıyıya yanaşmasını"
bekleyeceksin!.. Demeyeceksin;

"Ben canım isteyince giderim iskeleye, vapur da o saniyede gelmek
zorunda!.." Demeyeceksin; "Ben aklıma geleni aklıma geldiği biçimde
söylerim. Karşımdaki de değil duymak, değil dinlemek, anlattığımdan
bile fazlasını anlamak zorunda!.." Keşke öyle olsaydı. Keşke haklı
olsaydın, ama maalesef değil...


Ağzını açıp "Şelaleden dökülen suyu" içmeye çalışan bir tavşan gördün
mü hiç?.. Veya önüne çıkan ağaçları dahi sürükleyen bir selden susuzluk
gidermeye uğraşan bir ceylan gördün mü? Kaplanlar bile içebilmek için
suyun durulmasını bekler; Beyni olan her yaratık gibi!

Hadi... Sen şimdi "su olduğunu" düşün, ve kendini "su gibi" hisset...


Su gibi özel, su gibi güzel, su gibi berrak, su gibi yararlı... Su gibi
hayat kaynağı ve su gibi bitmez-tükenmez olduğunu hatırla...



Ama yine su gibi "bir küçük bardağın içine" sığdır ki kendini;

Girebilmeyi öğren insanların damarlarına. Hayat ver... Vazgeçilmez ol!!..
KAYNAK:kevserekanmak.blogcu.

[aquahell]

paylaşım için teşekkürler. gerçekten de su gibi olmak gerekiyor..