BU AKŞAM EN HÜZÜNLÜ ŞİİR

[vgokhan]

BU AKŞAM EN
HÜZÜNLÜ ŞİİR


Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim
Şöyle
diyebilirim: gece yıldızla dolu
Ve yıldızlar, masmavi titreşiyor
uzakta
Şakıyarak dönüyor gökte gece rüzgarı.
Bu gece en hüzünlü
şiiri yazabilirim
Sevdim ben onu, o da beni sevdi bir ara.
Kollarıma
aldım bu gece gibi kaç gece
Kaç defa öptüm onu sonsuz göğün altında
Sevdi
beni o ben de bir ara onu sevdim
O durgun, iri gözler sevilmez miydi
ama

Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim.
Yokluğunu düşünüp,
yitmesine yanmakla
Duyup geceyi, onsuz daha engin geceyi.
Ota
düşen çiy gibi, düşmekle şiir cana
Ne gelir elden, sevgim onu
tutamadıysa.
Gece yıldız içinde, o yoldaş değil bana
Hepsi bu.
uzaklarda şarkı söylüyor biri.
Yüreğim dayanmıyor yitmesine kolayca
Gözlerim
arar onu, yaklaştırmak ister gibi
Yüreğim arar onu, o yoldaş değil
bana

Artık sevmiyorum ya nasıl, nasıl sevmiştim
Sesim arar
rüzgarı ulaşmak için ona
Ellere yar olur. öpmemden önceki gibi.
O
ses, ışıl ışıl ten ve sonsuz bakışlarla
Artık sevmiyorum ya severim
belki yine
Ne uzundur unutuş ah ne kısadır sevda
Böyle gecelerde
kollarıma aldım çünkü
Yüreğim dayanmıyor yitmesine kolayca

Belki
bana verdiği son acıdır bu acı
Belki son şiirdir bu yazdığım şiir
ona

GÜLLERE VURGUN