DOST BİLDİKLERİM

[vgokhan]

Şair
ümit Yaşar Oğuzcan’ın dost denemesini “Dost Bildiklerim” başlıklı
şiirinden buyrun birlikte okuyalım:





Sanırdım
gündüzdü onlarla gecem,
İçimde ümitti dost bildiklerim.
Ne zaman
yıkılıp yere düştüysem,
Bırakıp da gitti dost bildiklerim.
Hepsi
varken baharımda, yazımda;
Kışın bir burukluk kaldı ağzımda,
Seneler
senesi oysa gözümde,
Cihana eşitti dost bildiklerim.
Nerede o
sözlere kandığım günler?
Her gülen yüzü dost sandığım günler?
Acıdan
kahrolup yandığım günler,
Ta canıma yetti dost bildiklerim.
Meydana
çıkalı asıl çehreler,
Aydınlanmaz oldu artık geceler,
Yalanlar
tükendi, indi maskeler,
Birer birer bitti dost bildiklerim.
Korkar
oldum bana “dostum” diyenden,
Yoksa yok olandan, varsa yiyenden,
Ne
onlardan eser kaldı ne benden,
Beni benden etti dost bildiklerim.
Hakiki
dost şifadır; onlardan ayrı kalmak ise hastalıktır. Allah (c.c)
hayırsız “dost”lardan korusun ve kurtarsın...