GÖNÜLDEN GÖNÜLE BİR PENCERE VARDIR

[vgokhan]

GöNüLDeN GöNüLe BiR PeNCeRe VaRDıR

Gerçekten de, gönülden gönüle pencere vardır... İki insan birbirine gönülden bağlanınca, artık onlar, birbirinden ayrı değillerdir. Bedenleri birbirinden uzak düşse de gönülleri beraberdir. İki kandilin kapları birbirinden ayrıdır. Bitişik değillerdir. Fakat nurları birbirine karışmıştır, birleşmiştir. Hiçbir aşık yoktur ki, sevgilisi onu aramadıkça, o sevgilisi ile buluşmayı dilesin. Fakat aşk, aşıkların bedenlerini zayıflatır, eritir, sevgilileri ise daha da güzelleştirir, geliştirir. Şu gönülde, sevgi şimşeği parlayınca, bilmiş ol ki, o gönülde sevgi vardır. Kurnazın biri Hz. Ali'ye "Seni çok severim" demiş. Hz. Ali de o kişiye; "Yalan söylüyorsun. Çünkü ben seni sevmiyorum, senin de beni sevmediğine kalbim tanıklık ediyor." Cevabını vermiş. Evet sevgiyi kalp doğrulamalıdır. Siz gerçekten birini seviyorsanız, muhakkak o da sizi sevmektedir. Kalbinizde birine karşı sevgi yoksa, onun sevgi iddiasına inanmayınız, çünkü yalandır. Senin gönlünde de Allah sevgisi iki kat oldu arttı ise, Şüphe yok ki Allah da seni seviyor demektir. Peygamber Efendimiz bir hadislerinde; "Kul Allah'ını ne kadar severse, Allah da onu o kadar sever." Buyurmuşlardır. İki el olmadıkça, bir elle el çırpılmaz, bir elden ses çıkmaz. Susuz bir kimse; "Ey tatlı su, nerdesin?" diye inler, feryad eder... Su da; " Ey susamış olan, ey su isteyen kişi, neredesin?" diye inler, ağlar durur. İçimize düsen bu susuzluk, suyun bizi istemesinden, bizi kendisine çekmesindendir... Çünkü Allah bizi onun için, onu da bizim icin yaratmıştır. Allah'ın hikmeti, kaza ve kaderiyle bizi birbirimize aşık kılmıştır... Biz suyu sevmekteyiz, su da bizi sevmektedir. Cihanin bütün zerreleri, o ezeli hüküm dolayisiyla çift çifttir. Her çift de birbirine aşıktır. "Cihanın her cüz'ü, her şey aşıktır. Her şey sevgili ile buluşmak icinçırpınır durur. Her şey buluşma sarhoşudur." Kehribarın saman çöpünü dilemesi, çekmesi gibi, alemde her cüz de kendi çiftini eşini dilemektedir. Kainatta mevcut bütün varlıkların -cansız sandıklarımız, bitkiler, hayvanlar ve insanlar- birbirini sevmesini şu kutsi hadisle açıklamışlardır: "Ben gizli bir hazine idim, bilinmek istedim. Böylece beni bilsinler ve sevsinler diye varlıkları yarattım." Her şeyde O'nun tecellisi bulundugundan bütün sevgililer O'na aittir. "Kendi hüsnün hublar seklinde peyda eyledin,Çesm-i aşıktan dönüp sonra temasa eyledin." (Allah'ım kendi güzelliğini, güzel çehrelere düşürdün. Sonra aşıkının gözünden kendi güzelliğini seyrediyorsun." Gökyüzü, yeryüzüne "Merhaba!" der. "Seninle ben kehribarla saman cöpü gibiyiz. Birbirimizi sevmekteyiz." Diye söylenir. Akla göre; gökyüzü erkektir, yeryüzü ise kadın. Gökyüzünün attığını, verdiğini yeryüzü besler, yetiştiri Mesnevi