SEVGİ 3 TÜRLÜDÜR

[sarıçiçek]

Sevgi 3 Türlüdür ...

Masumi Toyotome adında bir Japon yazmış. "Dünyada sevilmek istemeyen kişi yok gibidir" diye başlıyor.

- "Ama sevgi nedir, nerede bulunur, biliyormuyuz?" diye soruyor...Sonra anlatmaya başlıyor:

- "Sevgi üç türlüdür!.."

Birincinin adı "Eğer" türü sevgi!.. Belli beklentileri karşılarsak bize verilecek sevgiye bu adı takmış yazar..

Örnekler
veriyor: Eğer iyi olursan baban, annen seni sever. Eğer başarılı ve
önemli kişi olursan, seni severim. Eğer eş olarak benim beklentilerimi
karşılarsan seni severim. Toyotome "En çok rastlanan sevgi türü budur"
diyor. Bir şarta bağlı sevgi.. Karşılık bekleyen sevgi.. "Sevenin,istediği birşeyin sağlanması karşılığı olarak vaad edilen bir sevgi türüdür bu" diyor yazar..


-
"Nedeni ve şekli bakımından bencildir. Amacı,sevgi karşılığı bir şey
kazanmaktır." Yazara göre evliliklerin pek çoğu "Eğer" türü sevgi
üzerine kurulduğu için çabuk yıkılıyor. Gençler birbirlerinin o anki
gerçek hallerine değil, hayallerindeki abartılmış romantik görüntüsüne
aşık oluyor ve beklentilere giriyorlar. Beklentiler gerçekleşmediğinde
de, düşkırıklıkları başlıyor. Sevgi giderek nefrete dönüşüyor. En saf
olması gereken anne baba sevgisinde bile "Eğer" türüne rastlanıyor.
***

İkinci türe geçiyoruz: "Çünkü" türü sevgi... Toyotome bu tür sevgiyi şöyle tarif ediyor: "Bu tür sevgide kişi, birşey olduğu, birşeye sahip olduğu ya da birşey yaptığı için sevilir. Başka birinin onu sevmesi, sahip olduğu bir niteliğe ya da koşula bağlıdır".


Örnek
mi?.. "Seni seviyorum. Çünkü çok güzelsin. (Yakışıklısın!)" "Seni
seviyorum. Çünkü o kadar popüler, o kadar zengin, o kadar ünlüsün ki.."
"Seni seviyorum. Çünkü bana o kadar güven veriyorsun ki.." "Seni
seviyorum.Çünkü beni üstü açık arabanla, o kadar romantik yerlere
gotürüyorsun ki..

- " Yazar, Çünkü türü sevginin, Eğer türü
sevgiye tercih edileceğini anlatıyor. Eğer türü sevgi, bir beklenti
koşuluna bağlı olduğundan büyük ve ağır bir yük haline gelebilir. Oysa
zaten sahip olduğumuz bir nitelik yüzünden sevilmemiz, hoş birşeydir,
egomuzu okşar. Bu tür, olduğumuz gibi sevilmektir. İnsanlar oldukları
gibi sevilmeyi tercih ederler. Bu tür sevgi onlara yük getirmediği için
rahatlatıcıdır.

Ama derin düşünürseniz, bu türün, "Eğer"
türünden temelde pek farklı olmadığını görürsünüz. Kaldı ki, bu tür
sevgi de, yükler getirir insana.. İnsanlar hep daha çok insan tarafından
sevilmek isterler. Hayranlarına yenilerini eklemek için çabalarlar.
Sevilecek niteliklere onlardan biraz daha fazla sahip biri ortaya
çıktığı zaman, sevenlerinin, artık ötekini sevmeye başlayacağından
korkarlar. Böylece yaşama sonsuz sevgi kazanma gayretkeşliği ve rekabet
girer.

"O zaman bu tür sevgide güven duygusu bulunabilir mi?"
diye soruyor, Toyotome.. "Çünkü türü sevgi de, gerçek ve sağlam sevgi
olamaz" diyor.

Peki o zaman, gerçek sevgi, güvenilecek sevgi ne?.."Ve işte sevgilerin en gerçeği!.

"Üçüncü tür sevgi benim 'Rağmen' diye adlandırdığım türdür" diyor yazar.

Bir
koşula bağlı olmadığı için ve karşılığında birşey beklenmediği için
"Eğer" türü sevgiden farklı bu.. Sevilen kişinin çekici bir niteliğine
dayanıp, böyle bir şeyin varlığını esas olarak almadığı için "Çünkü"
türü sevgide değil. Bu üçüncü tür sevgide, insan "Birşey olduğu için"
değil, "Birşey olmasına rağmen" sevilir. Güzelliğe bakar mısınız?..
Rağmen sevgi..

Esmeralda, Qusimodo'yu dünyanın en çirkin, en
korkunç kamburu olmasına "rağmen" sever. Asil, yakışıklı, zengin
delikanlı da Esmeralda'ya çingene olmasına "rağmen" tapar!.."Kişi
dünyanın en çirkin, en zavallı, en sefil insanı olabilir. Bunlara
'rağmen' sevilebilir. Tabii bu sevgiyle karşılaşması şartı ile..


- "
Burada insanın, iyi, çekici ya da zengin konum edinerek sevgiyi
kazanması gerekmiyor. Kusurlarına, cahilliğine, kötü huylarına ya da
kötü geçmişine "rağmen" olduğu gibi, o haliyle sevilebiliyor. Bütünüyle
çok değersiz biri gibi görünebiliyor ama en değerli gibi sevilebiliyor.

Japon
yazar "Yüreklerin en çok susadığı sevgi budur" diyor. "Farkında
olsanızda,olmasanız da, bu tür sevgi sizin için yiyecek, içecek, giysi,
ev, aile, zenginlik, başarı ya da ünden daha önemlidir." Bunun böyle
olduğundan nasıl emin?.. Haklı olduğunu kanıtlamak için sizi bir teste
davet ediyor.. Şu soruma cevap verin" diyor.

- "Şu anda en
sevdiğiniz kişinin sizi sadece kendi çıkarı için sevdiğini anladığınızı
bir düşünün.. Dünya birden bire başınızın üstüne çökmezmiydi?. O an
yaşam size anlamsız gelmez miydi?."

Son sözlerinde biraz
umutsuz, Toyotome.. "Bugün yaşadığımız toplumda herkesi doyuracak bu
sevgiyi bulmak zor. Çünkü herkesin sevgiye ihtiyacı var.. Kimsede
başkasına verecek fazlası yok" diye açıklıyor..

Anlatıyor.. Peki
bu dünyada sevgi ne kadar var?.. Yazara göre, açlığımızı biraz
bastıracak kadar.. Ve de yemek öncesi tadımlık gelen iştah açıcılar
gibi.. Bu minnacık tadım, bizi daha müthiş bir sevgi açlığına tahrik ve
teşvik ediyor. Bu minnacık tadım sevgiye ne kadar muhtaç olduğumuzu
anlatıyor. Büyük bir hırsla ana yemeğin gelmesini ve bizi doyurmasını
bekliyoruz.. Hani nerede?.. Hepsi o.. Ve asıl çarpıcı cümle en sonda.. "Dünyadaki en büyük kıtlık, 'rağmen' türü sevginin yeterince olmayışıdır!.."