Ben Seni Gitmeye Hazırlıyorum Aslında!

[vgokhan]

Ben seni gitmeye hazırlıyorum aslında, farkında değilsin. Kendi kanatlarınla uçabileceğin güne hazırlıyorum.
Ben Seni Gitmeye Hazırlıyorum Aslında!


İçim
acımıyor mu zannediyorsun? Çok acıyor, hem de çok! Düşününce kavruluyor
bedenimin her köşesi ama gerçek sevgi, onun bir yerler de mutlu
olduğunu bildiğinde de mutlu olabilmektir.Bir gün, belki bir
sabah yine, henüz koynumdan çıktığın bir saatte öperek uğurlayacağım
seni. Dudaklarımda gülümseme olacak. Ellerim yanaklarını okşayacak.
Üstünü giyinmeni izleyeceğim. Sen gözlerimdeki o büyük acıyı
görmeyeceksin. Hiçbir şey olmamış gibi, sarılarak yolcu edeceğim.O
gün geldiğinde, seni bir daha kollarıma almayacağımı, dudaklarından
öpemeyeceğimi, sevişemeyeceğimi bilerek, gitmene izin vereceğim.Ben
aslında seni gitmeye hazırlıyorum. Aldığın yaraların iyileşmesini
bekliyorum. Ne zaman kanaması duracak diye kalbinin uzaktan bakıyorum.
Gün geldiğinde ve sen artık ayaklarının üzerinde durabildiğinde,
çekileceğim yolundan.Ne zaman gitmem gerektiğini biliyorum ben,
merak etme. Sonsuza kadar demir atmak niyetinde değilim hayatına.
Özgürlüğüne, yalnızlığına göz koymadım, koymayacağım.Ne kadar
korktuğunu görüyorum. Ne kadar kaçmak istediğini de biliyorum. Aşk,
senin için kaybedilmiş ve hep kaybedilecek bir savaş. Yeniden cenk
etmeye de gücün yok, bunu da biliyorum.O yüzden üstüne düşler
kurmuyorum. O yüzden bütün dürüstlüğümle duruyorum karşında. O yüzden
seni sevdiğimi bir türlü söylemiyor dudaklarım. O yüzden, kendime bile
itiraf etmiyorum aslında kolunda uykuya dalmak için neler
verebileceğimi.Senin yanımda olmadığın günlerde, bu ev ne kadar
boş bilemezsin. Kendimi bir yerlerde avutmaya çalışıyorum. Bilirsin
sevmem içmeyi ama bazen bir kadeh şarap, bazen bir duble rakıya bile tav
oluyorum; sırf seni unuttursun diye. Hatta hiç olmayacak insanlarla
günü geçiriyorum, sırf elim telefona gidip de seni aramayayım diye.Biz
seninle o gece yarısı karşılaştığımızda, aklıma koymuştum bu sevdayı
ama senin geçit vermez dağlarla çevrili olduğunu bilmiyordum. O zaman
kanım ısınmıştı aslında ve o zaman kalbimin o güçlü sesini duymazlıktan
gelmiştim. Pişman mıyım? Asla!Ben seni gitmeye hazırlıyorum
aslında. Ne zaman olacağını kim bilir? Belki karlı bir Ocak ayında,
belki yakıcı bir Ağustos sıcağında, belki de hiç… Kim bilir?Candan Ünal