GEL EFENDİM

[vgokhan]

Âh mine’l-aşkı ve hâlâtihî
Ahraka kalbî bi-harârâtihî
(Ah,
aşkın elinden ve onun hallerinden; ateşiyle kalbimi yaktı yandırdı… )

Şeyh GalipSeçilmiş ayda, kutlu günde, güzel saatte…
Bir övülmüş isim, saba yeli gibi merhametli, içten ve nüvazişkâr…
Selamlar ki şeker dudaklıların vuslatı gibi içtendir, elbette onadır.
Hasretler ki âşıkların âvâzı kadar yanıktır, elbette onadır.
Övgüler ki özlem sözlerince ateşli, ve arzular ki sevgililerin saçları
misali uzun, ona, hep onadır.
Duyuşlar ki kurtuluşun nuruyla nurlanmış yüzler gibi aydınlık, ve
teselliler ki lale yanakların kadifesince yumuşak, anımsamalar ki
şehitlerin “Allah! Allah!” nidası ardından atılışlarınca makbul, hep
onadır, hep onadır.
O ki Gül’dür, bütün mecburiyetler onadır.
Bileli kendimi ben gönlümü âşık buldum.

Gönüller ki Gül’e hasret!..
Az konuşmaya ve çok sükuta vurgun…
Serapa belagat ve fesahat pınarı…
Hatırımıza düştün hatırına düşür bizi.
Sevdik seni, sevindir bizi.
Uzaktayız yakınına vardır bizi; yandık pınarına kandır bizi.
Sıcak yaz günlerinde yaş dalların titreyişi gibi yandır bizi serin
kuyulardan; koyu gecenin yıldızlarına karşı uyandır bizi derin
uykulardan. Gözyaşı değil nice demdir gözümüzden akan; belki eriyip
biten ruhumuzdur damlayan!..
Geç kalmış aylara ve yıllara inat kadehinden içelim artık gül şarabını,
çölde yitmiş çaylara ve yollara inat gerçeğinden seçelim şimdi gül
serabını…
Gül sözleri edelim çok çok, ve gonca sükutu az az.
Gül düşleri görelim gül gecelerinde, Gül’ün aşkını derelim gül
hecelerinde. Gözü sürmeli ile ağlayanın arasına gül serpelim, güle
yeminler edip. Gönülleri yıkayalım gül suyuyla.
Gönüldendir şikayet kimseden feryâdımız yoktur.


Gönlüm ki Gül’e hasret…

Üçüncü halin imkansızlığında…
Ve kozanın amansız yırtılışında…
Cevher Gül’e düştü, mıknatıs bana, güzellik Gül’e, sevgi bana…
Güzeller güzelleri severmiş ve sadıklar sadıkları…
Güzelliğimi artır benim Gül’üm, ve arındır ayrık güzelliklerden
sevgilerimi…
Senden yüzüne bakma lezzetini isterim ve titrerim vefadan sonra
ayrılığına düşme dehşetiyle.
Genişlet sana indirilene yaslanmakta sinemi, ve sade kıl sensiz
düşüncelerden gönül ayinemi.
Bir yankı ol, ses kat sesime; bir nazar kıl can ver nefesime.
Düşümde ya hayalde gel, bitirdi gerçek beni; geldir bizi her halde gel
ya yanına çek beni!.
Gel Efendim!
Sen gelmeyince hatıra bilsen neler gelir…

[vgokhan]