Sana Ne Oldu Sevgili?

[vgokhan]

Sana Ne Oldu Sevgili?


Sana neler oldu sevgili? Kendi içinde kaybolur mu insan? Sen bile artık arasan, kendini bulamazsın.
Sana Ne Oldu Sevgili?


Her sabah aynı güne uyanmak nasıl bir duygudur, bilir misin? Kendini tekrar
eden, takılmış bir plak gibi, hiç durmadan tekrar eden bir aşkın
ortasında kaldım. Seninle çevrelenmiş, birbirini bozulmadan takip eden
bu yaşam, beni öldürebilir!Seni olduğun gibi kabul etmemi
isteme, yapamam çünkü sen artık benim sevdiğim adam değilsin. Olduğun
kişi bu değildi ki! Bir yaz gecesi gözlerinde kaybolup, uğruna bir ömür
vermek istediğim adam sen değilsin!Değiştin! İnsanlar değişir,
biliyorum ama sen her geçen gün kötüye gittin. Şimdi durduğun ve
kendini tekrarladığın yer, seni seven bir kalbi nasıl acıtır, tahmin
bile edemezsin. Sana ne oldu sevgili? Ben hala on yıl önce aşık
olduğum; kendinden emin, mağrur, kalbini yönlendirebilen, vicdan sahibi
o adamı arıyorum sende.Şimdi geldiğimiz noktada, bu ilişkiyi
nasıl devam ettiririm? Ne yapsam olmuyor, emekler boşa gitmiş, yıllar
geçmiş, elimde sonsuz bir boşluk tutuyorum.Sende, sana ait ne
kaldı? Bir inanç, bir kavram, bir renk, elle tutulur tek bir şey
arıyorum. Sabah uyanıp yüzüne bakıyorum. Uzun uzun seyrediyorum, sanki
yanımda bir yabancı yatıyor. Ruhu değişince insanın demek yüzüne de
vuruyor.En kötüsü ne biliyor musun? Renklerin kayboldu sevgili,
bir tek siyaha çalan koyu bir griden öte değilsin artık. Ne acı! Öyle
yavaş ve sinsice değiştin ki, fark edemedim. Yazık bana! Yazık ki,
olacakları göremedim.Aklımı kurcalayan ise, bunların neden
olduğu, neden buralara geldin? Nerede hata yaptın, yaptım, yaptık?
Hangi yol yanlıştı da, biz bilmeden saptık? Madem bunca zaman beraber
yürüdük, tek başına suçlu olamazsın? Ben neden olanları sezip, müdahale
etmedim?Gözlerine bakıyorum, hiç tanımadığım bir şehre bakar
gibiyim. İçinde bir tek aşina sokak, bir bildik rüzgar yok. Ben şimdi
senin hangi caddene kanıp da yürüyeyim?Kendine çarpıyorsun
sevgili, rüyalarında, dalgınlıklarında, eski kendine çarpıyorsun. Ne
zaman geçmişten bir yere uzansa sözlerin, kaçıyorsun. Kolay değil
elbette, kimse kendiyle yüzleşmekten mutluluk duymaz. Oysa bunu en çok
sen yapmalısın. Bizim için, sevgimiz için, aşk için…Ben
gidiyorum. Yabancı bir adamın kollarında uyumak, senmiş gibi dursa da,
ihanettir bana göre. Olur da bir resmin içinde bulursan bir gün
ikimizi, tanıdık bir koku, bir cümle düşerse aklına ve yeni halini
inkar etmeden hazır olursan değişime, nerde olduğumu bilirsin. Gel, al
beni o vakit! Ama hala aklım almıyor, sana ne oldu sevgili?


kaynak:kadin.tr.msn.com/ask