Özgürlük her akla geleni yapmak mıdır?

[vgokhan]

Bir topluluk düşünün, herkes aklına gelen her şeyi yapıyor.
Kurallar yok. Sınırlar yok. Sistemler yok. Ve “biz özgürüz” diyorlar.
Ne kadar saçma geliyor kulağa değil mi.


Fatoş Cömert
İlişki Terapisti/Bireysel ve Kurumsal Gelişim Danışmanı
Bir topluluk düşünün, herkes aklına gelen her
şeyi yapıyor. Kurallar yok. Sınırlar yok. Sistemler yok. Ve “biz
özgürüz” diyorlar. Ne kadar saçma geliyor kulağa değil mi.
Veya
bir genç düşünün, her istediğini yapıyor. Ne gelirse aklına.
Düşünmeden, sonuçlarını bedellerini hesaplamadan. Aklına her geleni
yapıyor. Bir kadın, bir erkek, bir çocuk düşünün. Canı ne isterse
yapabilen.
Böyle
bir imkan olsaydı, insanlar sadece eğlenmek, tüketmek, harcamak, kısaca
sadece zevk almak isterlerdi. Ama yaşam öyle değil. Yaşamda acılar,
bedeller, amaçlar var.

Sadece zevki tüketen kişilerin mutlaka sonunda
bedelini ödediklerini, mutsuzlaştıklarını biliyoruz. Her aklımıza
gelenin, bizim için iyi ve faydalı olmayacağını biliyoruz. Sadece
zevkleri tüketmek, acılardan kaçmak, bedellerden kaçmak,
mutluluğumuzdan çalmaktır.
Hedefi
olmayan bir insan yalnızca ister. İsteklerim olsun diye düşünür.
Üretmeyi bilmez, sadece tüketir. Zamanı, sevgiyi, aşkı, parayı,
eğlenceyi… Ve elde ettiği şey tatminsizlik, mutsuzluktur.
Bazen
erkeklerin, “biz özgürlüğümüze düşkünüz” dediklerini duyarım. Nedir
özgürlük tanımları? Her istediği kadınla birlikte olmak mı? Canının
istediği yere istediği kadar para harcamak mı? Kimseye hesap vermemek
mi? İstediği kişilerle, istediği yerlere gitmek mi?
“Ben
özgür bir erkeğim” diyen ve bunları yapan birini tanıyor olabiliriz.
Mutlaka çevremizde vardır. En azından duymuşuzdur. Yaşamlarına
baktığımızda, özgürüz dedikçe, farklı kadınlarla ilişkiye girme
bağımlısı, sabahlara kadar eğlence bağımlısı, kumar, alkol, futbol, iş
ve daha bir çok şeyin bağımlısı olduklarını görürüz.
Boşanan
insanların da “özgürüm ben” dediklerini duyarız. Veya gençlerin
bireysel özgürlüklerini nasıl da savunduklarını… Oysa boşandıktan kısa
bir süre sonra yeni bir ilişki için yanıp tutuşan ilişki bağımlılarını,
özgürlüğü serbestlik sanan ailesine bağımlı gençleri, aşk
bağımlılarını, acı bağımlılarını, eğlence bağımlılarını “özgürüm”
tanımlaması altında görürüz. Ve “özgürlük” mutluluğun ilk koşulu olarak
görüldüğü halde, bu kişilerde kendi “özgürlük” tanımları onları başka
şeylerin bağımlısı haline getirmiştir.
Gerçek
anlamda özgürlük, vazgeçebilme becerisidir. Vazgeçemediğimiz ve
bırakamadığımız her şey bağımlılığımızdır. Özgürlüğün sınırı
vazgeçememe noktasıdır. “ Onsuz yaşayamam” dediğimiz, “ Olmazsa olmaz”
dediğimiz, yapmadan duramadığımız her şey, o konuda özgür olmadığımızı
gösterir.
“ Şu
marka olmazsa asla giymem” “ erkeksiz-kadınsız yaşayamam” “ torpilsiz
iş bulamam” “ arabam olmadan mutlu olamam” “ sigara içmeden duramam” “
bara gitmezsem eğlenemem” “ çocuğum olmazsa evli kalamam” ve bunun gibi
bir dolu cümleyi kuruyorsak, biz özgür değiliz. Birşeylerin,
birilerinin, bazı duyguların bağımlısı olmuşuzdur.
Vazgeçemediğimiz her şey, bir süre sonra bize sahip olmaya ve biz farkına bile varmadan, hayatımızı yönetmeye başlar.
Sadece
tüketmeye başlarız. Hedefimiz yoktur ve üretimimiz olmaz. Mutluluğumuzu
koşullandırır, bırakamadıklarımız için yaşamaya başlarız.
Özgür olmak, vazgeçebilmektir. Bir şeylerin bağımlısı olmadan mutlu olabilmektir.
Bağımlılıklarımızdan kurtuldukça özgürleşiriz. Özgür ve mutlu olmanın sırrı budur.

Saygılarımla,
document.write("");
document.write("fatoscomert"+"@"+"stradadanismanlik.com");
fatoscomert@stradadanismanlik.com