ANNE ANNE ANNE....

[vgokhan]

ateşe doğru yürürken arkama bakip gözyaşındaki sıcakliğini hissedebildiğim tek insan...

kelimelerinin tanımlayamadıgı tek insan.bu konuyu açarken bile gözyaşlarıma hakim olamadığım insan...

ne olur gitme....

her geçen gün ben bunun yokluğuna nasıl alışcam yaa şeklinde düşüncelere daldığım
her gece allahım nolur ölmesin die dua ettiğim kadin


herşeyimi
anlatabildiğim arkadaşım.beni arkadaşlarımdan kıskanan ,vakit
geçirmekten zevk aldığım sarılıp ağladıgım ,güldüğüm hayatımın
vazgeçilmez parçası...
var oldugu
sürece aklımıza gelmeyen, gecenin bir vakti seni seviyorum, iyi uykular
miniğim mesajıyla insanı gözyaşlarına boğan, sarılmak için can attıgım
insan...


dünyanın en
güzel kokan varlığıdır anne...kendine has, mis bir kokusu vardır ki
odasına da sinmiştir, bir hafta uzak kalsanız o odaya girdiğinizde
anlarsınız onu ne kadar özlediğinizi. durup durup sevgi gösterisi
yapılması, boynuna sarılınması gereken insandır, "ay bi dur, üff"
tepkisini asla vermeyecek olan, sizden daha da sıkı sarılacak olandır.
bitane olan, eşi benzeri olmayan oluşumdur...


dünya üzerinde benim için ölene dek ağlayabilecek tek insan...



kendisinden önce ölmeyi dilediğim bir kaç varlığın başında gelen insan.
sahip olup da canımdan çok değer verdiğim tek şey...

[vgokhan]

uykumdan uyandığımda attığım
çığlığa kiyamayan, kaninin alyuvarinin akyuvarinin beni ben yapan
katığıyla doyuran,hic gormedigim bebekliğimin,ilk kesilen
tirnağımın,zaptedilmeyen ağlamalarimin en yakin şahidi..sıcak çorbam...



mukemmel iki gözle birsey
beklemeden bakan, tatminini yuzundeki gulumsemeyle gosteren tek kadin.
ona verdiginiz en değersiz hediyeyi bile saklamaktan asla vazgeçmeyecek
kadinlarin en kutsali. hayatiniz boyunca tereddutsuz ona hep
dönebileceginizi, uzulmenin olmek olmadigini size öğreten ilk kadin.
ilk öğretmenim...


bana bir kez değil sayısız kereler hayat veren kişi...



hiç bir
zaman terketmiyeceğim her daim yanında olacağım benim için kendi
hayatını ortaya koymuş ve şu anki durumundan kat kat fazlasını hakeden
beni doğuran insan ...

en kızgın
olduğumda bile sarılıp, çocukluğumdan beridir ezberlediğim o kokusunu
içime çektiğimde sakinlestiğim kişi. en ümitsiz olduğumda bile sesini
duyup rahatladığım kişi. en mutlu olduğumda dizinin dibine oturup
mutluluğumu paylastığım kişi. seni seviyorum anne...


bir
bakışından birşeylerin ters gittiğini anlayan, en ufak bir sıkıntınızı
tek kelimeye gerek duymadan hisseden, sizi dünyada karsılıksız ve en
büyük sevgiyle seven tek insan... yeri doldurulamaz dost, sıcacık bir
kucak...


ANNE lütfen beni bırakma...bu büyük ama hala senin miniğin olan kız sensiz yaşayamaz
__________________
Kaynak:manyak net

[vgokhan]

Karşılıksız bizi seven en değerli varlığımız annemiz.iyiki varsın...

[tgokhan]

Benim hiç sapanım olmadı anne,
Ne kuşları vurdum,
Ne de kimsenin camını kırdım…
Çok uslu bir çocuk değildim ama,
Seni hiç kırmadim, hep boynumu kırdım.
Ben hayatım boyunca
Bir tek kendimi vurdum! ..

Suskun görünsem de,
fIrtınalı ve mağrurdum anne.
Bir mızrak gibi,
Aynada hep dik durdum anne! ..
Ben sana hiç bir gün laf getirmedim,
Leke sürmedim.
Ama göğsümü çok hırpaladım,
Kalbimi çok yordum…
Ben hayatım boyunca, en çok kendimi sordum! …

Benim hiç sevgilim olmadı anne,
Ne bir yuva kurdum,
Ne bir gün şansım güldü…
Öpemeden bir bebeğin gidişini,
Tükendi gitti çağım…
Kimi yürekten sevdiysem,
Yüreğini başkasına böldü…
Bir muhabbet kuşum vardı,
O da yalnızlıktan öldü…

Sen beni göğsünde
Hep acılarla mı soğurdun anne?
Yoksa evlat diye,
Koca bir taş mı doğurdun anne?
Eziyet degilim, zahmet değilim,
Musibet hiç değilim;
Bir senin mi balına sinek kondu, söylesene!
Doğurdun da beni,
Ne ile yoğurdun anne?

Benim hiç hayalim olmadı anne…
Ne seni rahat ettirdim,
Ne kendim ettim rahat…
Bir mutluluk fotografı bile çektirmedi bu hayat
Kaybolmuş bir anahtar kadar
Sahipsizim anne…
Ne omuzumda bir dost eli,
Ne saçımda bir şefkat…

Say ki yollardan akan,
şu faydasız çamurdum anne…
Say ki ıslanmaktım, üşümektim,
Say ki yağmurdum anne!
Bunca yıldır gözyaşlarını,
Hangi denizlere sakladın?
Oy ben öleyim,
Sen beni ne diye doğurdun anne ?

(Yusuf HAYALOĞLU)