Yılların İçimizde Bıraktıkları

[vgokhan]

Çocukken bir arkadaşımla kavga etsem veya
birisine çok kızsam annem beni karşısına alır ve yaptığımın yanlış
olduğunu anlatmaya çalışırdı. Annem, her zaman eğer birisi için çok
kötü şeyler düşünürsen yavaş yavaş kalbin kararmaya başlar ve bir süre
sonra kimse için iyi şeyler düşünememeye başlarsın derdi.
Hayatın
olanca karmaşası içerisinde bazen öyle şeyler yaşıyoruz ki içimizde
kimi zaman öfke, kimi zaman kırgınlık, kimi zaman derinden edilen bir
sitem birikebiliyor. Bir insanın kendini gerçekten huzurlu
hissedebilmesi ise bütün bu olumsuz duygulardan arınabilmesine
bağlıdır. Canımızı çok derinden yakan bir mevzuya bile geriye dönüp
baktığımızda acı da olsa tebessüm edebiliyorsak o zaman bulunduğumuz
zamanda huzurlu bir şekilde hayatımıza devam edebililiyoruz demektir.
Aksine, geçmişteki birşey takılıp kalmış ve zaman geçmesine rağmen hala
aynı öfke, kızgınlık veya sitemi içimizde barındırıyorsak o zaman
huzuru bulmamız çok zordur.
Rahmetli Ümit Yaşar Oğuzcan’ın;
Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa
Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse
Yılların içimde bıraktıklarını…
dizileriyle
anlatmak istediği şey bu bahsettiğim halden biraz farklı olsa da bazen
yüzümü rüzgara dönüp rüzgarın, içimdeki bütün olumsuz duyguları alıp
götürmesini ve geriye sadece güzel veya en azından acı bir tebessümle
olsa bile hatırlanmaya değer anıları bırakmasını ve herkes için iyi
düşüncelere sahip olmayı diliyorum. Bunu başarmak üzereyim.
alıntı