Hayatı ertelemeyin
1 sayfadaki 1 sayfası
Hayatı ertelemeyin
Bundan tam 10 sene önce ablam ve eniştem lisede tanıştılar ve aşık oldular.. Lise bitene kadar bir türlü sevgili olamadılar, sürekli bazı sebepler engel oldu onlara.. Lise bitince bir daha birbirlerini göremeyeceklerini sanarak kadar uzaklaştılar.. Yıllar geçti ve hiç görüşmediler.. Hayatlarına bazı insanlar girdi, ama ikisi de onlara alışamadı ve bir şekilde ayrılıkla sonuçlandı.. Üniversiteyi bitirdiler.. Sonra bir gün metro istasyonunda karşılaştılar.. Numaralarını aldılar, yeniden konuşmaya başladılar.. Bu kez önlerinde hiç bir engel yoktu.. Ve biliyolardı, bugüne kadar korumuşlardı sevgilerini, eksilmeden.. 4 sene sevgili kaldılar, aileler tanıştı, sözleri nişanları oldu.. Her şey bir rüya gibiydi onlar için.. Maddi sıkıntılara rağmen başlarını sokabilecekleri evi de tuttular.. Düğünleri oldu, daha mutlusu yoktu dünyada onlardan baska.. Balayı için yola çıktılar.. Ertesi gün haber geldi, eniştem rahatsızlanmış hastaneye kaldırılmıştı.. Teşhis konulmuştu, kanserdi.. Haberi alır almaz İstanbul'a geri döndüler.. Tedavi süreci başladı, 6 ay boyunca ablam hep yanındaydı.. Eniştem dökülen saçları, kirpiklerine üzülüyor ve devamlı ablama soruyordu “Beni böyle de seviyor musun?” Her defasında ablamdan aynı cevabı alıyordu: “her halinle seviyorum”. Tedavi cevap vermedi, 26 yaşında, çalışıp didinerek kurduğu yuvasında bir gün bile kalamadan elleri ablamın elinde, gözlerini yumdu.. O bu dünyayı terketti, ablamın çığlıklarıysa bu dünyada sessizliğe boğuldu.. İşte o gün, bu hayatın neyden ibaret olduğunu anladım.. Sevgiden daha önemli hiçbir şey yoktu bu hayatta.. Geç kalmamalıydık birbirimize, sevdiklerimize.. Engel tanımamalıydık kavuşmaya, zamana bırakmamalıydık hiçbir şeyi.. Çünkü zaman hiç bir şeyin ilacı değildi, “zamanla geçer” demek çare değildi.. Çünkü zamanla geçen tek şey; mutlu olabilme şansıydı.. Şimdi kimse cesaretli değil her şeye, her hataya, her derde rağmen sevgisini sahiplenecek kadar, sevmeye devam edebilecek kadar, sevgisini gurur demeden haykıracak kadar.. Ve bu cesarete sahip olmayan her bir kimse, bu hayatta yalnızlığa ve yalnız ölüme mecbur kalacak.. Unutmayın; herkes aksini bilse de aslında her yürek bir kere sevebiliyor.. Aşk bir kez yaşanıyor.. Ve yarınımız var mı bilmiyoruz..
Sevdiklerinizi kaybetmeyin,
Yarın var mıyız bilmiyoruz..
1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz