Caminin önemi

[aquadmin]

Yolda karşılaştığımızda ezan okunuyordu.

-Gel seni camiye
götüreyim, dedim. Bugün Cuma biliyorsun.

-Sen de benim camiye
gitmediğimi biliyorsun, dedi

-Biliyorum ama, sebebini gerçekten
merak ediyorum.

-Ne bileyim olmuyor işte, dedi.Hem pantolonumun
ütüsü bozulup, dizleri çıkar diye endişe ediyorum.

Gayri
ihtiyari gülmeye başladım.

-Herhalde şaka yapıyorsun, dedim.
Bunun için cami terk edilir mi?

-Ciddi söylüyorum, dedi.
Giyimime ve özellikle yeşile düşkün olduğumu bilirsin.

Gerçekten
öyleydi. Giydiği birbirinden güzel elbiseleri mutlaka yeşilin bir başka
tonundan seçer ve her zaman ütülü tutardı.

-Peki,
dedim.Hayatında hiç camiye gitmedin mi?

-Çocukken dedemle birkaç
kere gitmiştim, dedi. Hem o yaşlarda dizlerim aşınacak diye herhalde
endişe etmiyordum. Fakat artık camiye gidebileceğimi zannetmiyorum.

Söyledikleri
beni son derece şaşırtmış ve bu konuyu açtığıma pişman etmişti. Daha
sonra el sıkışıp ayrıldık.

Onunla konuşmamızdan 2 ay sonra,
kendisinin camide olduğunu söylediler. Hemen gittim. Bahçedeki namaz
saflarının en önünde duruyordu ve üzerinde yine yeşiller vardı.

Yavaşça
yanına yaklaştım ve kısık bir sesle:

-Hani, dedim. Camiye
gelmeyecektin?

Hiç sesini çıkarmadı. Çünkü musalla taşının
üzerinde, yeşil örtülü bir tabut içinde yatıyordu.