AŞKIN RENGİ NE ZAMAN MAVİ OLDU Kİ!

[vgokhan]

AŞKIN RENGİ NE ZAMAN MAVİ OLDU Kİ!

Sevdiğini söylemenin günah sayıldığı zamanlardı


Ve o yıllarda uğruna ölünesi sevgiler yaşanırdı


Bir kız için sevmek ayıptı, sevdiğini söylemek
ayıptı


Toplum ne derdi, eline el değmemişti


Gönlüne söz geçiremese de namusuna söz
getiremezdi


İşte bu yüzden gizliden gizliye seviyordu


Hem de çok seviyordu O adamı


Açamadı yüreğini, konuşamadı, söyleyemedi sevgi
sözcüklerini


O adamın yollarında çok mendiller düşürdü


Ancak mendiller kendisine geri dönmedi


İlk konuşmayı ondan bekledi


Hani o erkekti ya!


Ama adam hiçbir zaman bu sevginin farkında olmadı


Olsun! Onu gördüğünde yüzü kızarsa da söyleyemese
de yinede çok seviyordu





Yıllar akıp gitti başkasını sevmedi, sevemedi


Bir umutla bekledi ve evlenmedi


Acılarını heybesinde sakladı


Gözyaşlarını hep gecenin koynuna akıttı


Onun gözünde beklenen beklemeye fazlasıyla
değerdi


Siyah beyaz Türk filmleri bile çoğu zaman
mutlulukla bitiyordu


O da bekledi


Ama Olmadı hayalleri gerçekleşmedi


Umudun bir renginin de siyah olduğunu


Uzun yıllar bekleyip de kavuşamadığında anladı


Zaten aşk hüzünle ezelden beri kardeş değil
miydi?


Kavuşmamak değil miydi?


Bülbülün çilesi dikenler değil miydi?


Aşk yolu çilelerle dolu değil miydi?


Saçlar erken ağardı, erken yaşlandı


Müzmin dert tüm vücudu kapladı


Yatağa düştü doktora götürdüler


Bu derde ne sebep bulabildiler! Ne de ilaç!


Çekilen filmlerde, yapılan tahlillerde görünmedi;


“Aşk yetmezliği”


Cemreyi bekleyen sular çürüdü...


Yaralı bir ömür artık Azrail’in avucundaydı



Yağmurlu bir günde penceremden bakarken


Gördüm O kadını


Gizlice çektiği aşk sancılarını ve


Umut ettiği kavuşmaları da yanına almış


Üstü beyaz tülbentle örtülü bir tahta kutuda


Evinden çıkarılıyordu


Hüzünlendim


Gözümden yaşlar damlıyordu


Bu Temiz aşka


Gökler ağlıyordu


Ve tabutun altında


Nur kanatlılar kaynıyordu


Mehmet Orhan DURDU



Şubat-2010